yes, at first i think i was a victim, they don't even tell me the reason...
mahal ko sila, yun nga lang may mga bagay na hindi maiiwasa, ewan praning nga ata ako.. masaya ako na ganito pero masaya nga ba talaga ko o kuntento lang? nakita ko si tolitz bilang kaibigan, kung pano niya ko pinrotektahan nung mga panahon na mahina ako, sabagay hanggang ngayon naman ata.. nakita ko na sinuportahan nila ko... naramdaman..
masakit nga ba talaga para sakin lahat ng nangyayari o pinapalabas ko lang na apektado ako... minsan maski sarili ko hindi ko maintindihan... gusto kong sumiksik sa isang sulok, itago ang sarili ko sa katotohanan na buhay ako at isang realidad.. hindi ko kilala ang sarili ko..
lagi kong pinagpapalagay na ako yung tipo ng tao na ganito, ganyan... pero san ko nga ba hinuhugot ang emosyon na nagtuturo sakin para mabuhay... mahirap.. mahirap makipaglaban sa sarili mong katauhan...tao ako... tao din sila...
si kuya niki, pakiramdam ko di nya ko maiintindihan..dahil ako mismo di ko naiintindihan sarili ko... self disclosure.... alam ko ba talaga yun? madaldal na talaga ko masyado, gusto kong magreflect kaya lang ang dami kong exam... yun muna siguro... matatandaan ko naman, self disclosure... ganito naman talaga ang trend, pansin ko lang... ayoko ng ikpagtanggol sarili ko, tama na sakin yung naiinis ako sa mga nangyayari sa buhay ko... sinungaling...
No comments:
Post a Comment